Trening interwałowy można robić również na bieżni elektrycznej. W tym celu musimy najpierw wykonać test naszej maksymalnej wydolności. Tutaj przeszkodą może się okazać maksymalna dopuszczalna prędkość, z jaką będziemy mogli biec na danym typie bieżni, która na ogół wynosi 16 km/godz. Zaczynamy od szybkiego marszu przy prędkości 4,5-5,5 km/godz. Po kilku minutach zaczynamy zwiększać tempo o 0,3 km/godz co każdą minutę, aż dojdziemy do zupełnego wyczerpania mięśniowego.
Taki test pozwala nam się zorientować, jaką prędkość maksymalną jesteśmy w stanie osiągnąć przy stopniowym jej zwiększaniu i jaka wysokość tętna będzie temu odpowiadała. Pamiętajmy, że do takiego testu mogą przystąpić jedynie osoby, które dotychczas nie miały żadnych dolegliwości układu krążenia oraz są dobrze wytrenowane w zakresie aerobowym.
Ta nasza maksymalna prędkość osiągana w ciągu minuty jest nazywana często w literaturze fachowej jako W0_max (czyli prędkość osiągana przy V02max. danej osoby). Można, analogicznie do jazdy na rowerze stacjonarnym, zrobić sobie kolejny test i określić maksymalny czas biegu do wyczerpania (TM), przy prędkości W02max. Wtedy fazy pracy (przyspieszenia) powinny trwać przez okres 60-70% TM przy prędkości W02max, a faza odpoczynku powinna być tak samo długa jak faza pracy, przy prędkości biegu zmniejszonej do 60% W02max. Wykonujemy 5-7 takich cykli.
Prostszą metodą jest bieganie przez 30 sekund z prędkością 100% W02max, aby potem zejść na 50% W02max przez 30 sekund odpoczynku. Takich cykli wykonujemy wtedy 12.
